Nightlyzer: Η κατάθλιψη των Χριστουγέννων και άλλα γιορτινά παραμύθια

Πολλές φορές αναρωτιόμαστε γιατί κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων όλοι γύρω μας χαιροναι ενώ εμείς όχι. Γιατί ενώ όλα φαντάζουν τόσο γιορτινά και ιδανικά εμείς απλά μετράμε τις μέρες για να περάσουν και αυτές οι γιορτές. Ο Ιωάννης Κατσάρας, ιατρός, μας δίνει την απάντηση:

Εν όψει Χριστουγέννων , μεγάλες προσδοκίες και υπερβολική εξωστρέφεια οδηγούν σε κατάθλιψη. Στις γιορτινές μέρες οι περισσότεροι από εμάς εκδηλώνουμε τη σφοδρή επιθυμία να ικανοποιήσουμε οπωσδήποτε τα ένστικτά μας ξεφεύγοντας έστω απεγνωσμένα από την πεζή καθημερινότητα. Έτσι δημιουργούμε συχνά στο μυαλό μας, συνθήκες τελειότητας (ανεφάρμοστες κατά βάση) ενταγμένες σε ένα μικρόκοσμο που βρίθει αγκυλώσεων, ματαιώσεων, κωδικών μικροπρέπειας και έλλειψης αυθορμητισμού. Αναπόφευκτα, προκειμένου να βρούμε διέξοδο στα προβλήματά μας και ότι διατρανώνει τον ψυχισμό μας, επιδιώκουμε αναγκαστικά την απόδραση μέσω του καταναλωτισμού και της νόθας διασκέδασης (τζόγος, κουτσομπολιό, ποτό, εξαντλητική ηδονή, έκλυτη δραστηριότητα).
Οι μεγάλες επιθυμίες είναι συνήθως ανέφικτες και η υπερδραστηριότητα περί την υλοποίησή τους δημιουργεί ακόμη μεγαλύτερη αναστάτωση, πιο στρεσογόνα ερεθίσματα. Δημιουργείται έτσι περισσότερη ανασφάλεια, περισσότερη σύγχυση και τελικά εσωτερική ερήμωση…
Με τη νόθα ψυχαγωγία που είναι απόπειρα φυγής, επιθυμία διαφυγής από τις συμπληγάδες της ζωής, δεν επιτυγχάνεται η απόδραση γιατί επιστρέφουμε συνήθως ανώμαλα, περισσότερο λαβωμένοι και αλλοτριωμένοι. Η δήθεν απελευθέρωση δεν ήταν παρά μια τραγική ψευδαίσθηση, μια καλοστημένη αυταπάτη, μια νοοπαγίδα…

Ηθικό δίδαγμα? Ας σταματήσουμε να έχουμε απαιτήσεις εξωφρενικής χαράς από τους εαυτούς μας. Επειδή 'όλη η πλάση γιορτάζει' δεν είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε τους παλιάτσους. Ας επιλέξουμε αυτές τις γιορτές να τις περάσουμε με ανθρώπους που πραγματικά αγαπάμε και μας αγαπούν, όπως την οικογένεια μας και λίγους και καλούς φίλους. Οι fake εποχές έχουν περάσει ανεπιστρεπτί σε όλους τους τομείς και στη τελική αυτό είναι σύμμαχος μας.

Και πολλές φορές σύμμαχος αυτής της εποχιακής στεναχώριας είναι η μουσική. Για αυτό αυτά τα Χριστούγεννα θα αρνηθώ να ακούσω τα γνωστά και χιλιοπαιγμένα σε όλους μας Christmas songs που πια μόνο νοσταλγία (τύπου και καλά last year I gave you my heart αλλά φέτος να πέσει χιονόμπαλα να σε πλακώσει) μας προκαλούν. Αντ’αυτού θα παραδοθώ στο CD των Pink Martini 'Joy to the world' με υπέροχα κομμάτια όπως:

Can you hear what i hear?

Και για όσους αποχτούν αλεργία με τα χριστουγεννιάτικα jinglakia ιδού ένα πολύ αισιόδοξο τραγούδι του αγαπημένου συγκροτήματος. Έτσι για να ισοσταθμίσουν λίγο τα πράγματα!