I've got (minor) Swings!

Πάνε 2 χρόνια από τότε που τους πρωτοάκουσα. Συγκεκριμένα έψαχνα ένα τρταγούδι για μία εργασία που έκανα και έπεσα πάνω στο Northern Girls. Αυτό ήταν. Love at first line! Για να είμαι ειλικρινής δεν έχω ιδέα απο μουσική. Ουδέποτε είχα διδαχθεί κάποιο μουσικό όργανο, το πεντάγραμμο για μένα είναι ένα ακόμα τετράδιο και οι γνώσεις μου σταματούν στο ντο, ρε, μι κ.ο.κ. Επομένως κρίνω το τι ακούω καθαρά συναισθηματικά. Και οι Belleruche καταφέρνουν να με συνεπαίρνουν.

Και αυτά τα συναισθήματα διογκόνονται πάντα σε ένα live. Είναι soul, είναι funky, είναι ερωτικοί, είναι αισθησιακΗ (ναι ναι η Κathrin DeBoer είναι η επιτομή του retro sexy και της απόλυτης θηλυκότητας).

Και το απέδειξαν στο ελληνικό κοινό για άλλη μια φορά στις 14 Οκτωβρίου στο Κύτταρο.

Ανακαλύψτε τους και εσείς....

Καλή σας νύχτα,

The Nightlyzer

They don't call me Damien for nothing!

   Εκκεντρικός ναι, σκοτεινός (συχνά) ναι, ρεαλιστής πολύ, πολύπλοκος πάρα πολύ. Ο Damien Hirst είναι ο καλλιτέχνης των άκρων. 'Ολίγον έγκυος' δεν υπάρχει όταν στέκεσαι μπροστά από ένα έκθεμα του και ζαλισμένος προσπαθείς να διεισδύσεις στον εγκέφαλο του. Είναι απλό: ή το αγαπάς ή το προσπερνάς.
   Η καινούρια του έκθεση με τίτλο New Religion δεν περιστοιχίζεται ούτε από βαλσαμωμένους καρχαρίες ούτε τσαλαβουτάει στην αιωνιότητα της φορμόλης  (όπως φρόντισα λανθασμένα να εξηγήσω στους φίλους που έσυρα μέχρι το Μουσείο Μπενάκη στην οδό Πειραιώς) αλλά είναι άκρως επίκαιρη και εξίσου συγκλονιστική.
   Ο Θεός  κατοικεί πια σε μια κάψουλα, μας αποκαλύπτει μέσα από τα έργα του ο ταλαντούχος κος Hirst, απεικονίζοντας τη δυναμική που έχουν πια τα φάρμακα και εν γένει η ιατρική επιστήμη στη ζωή μας. Χάρτες με πολύχρωμα φαρμακευτικά δισκία, κρανία με ιριδίζουσες οδοντοστοιχίες, κάσες και σιδερένιες καρδιές τρυπημένες με βελόνες συνωμοτούν με την pop culture και μας ξεδιπλώνουν τις new age 10 εντολές -του Ιπποκράτη.

Καλή σας νύχτα,

The Nightlyzer

To τρείς εξαμαρτείν γυναιξί σοφής!

   
   Ένας είναι Ο φόβος των κατεξοχήν βιβλιοφάγων ετούτου   του κόσμου: η μεταφορά του γραπτού στην μεγάλη, μικρή οθόνη ή στη  σκηνή. Το τρίτο στεφάνι είχε καταρρίψει τέτοιες δυσοίωνες σκέψεις μόλις το 1995 με το σίριαλ του Αnt1 σε σκηνοθεσία του  Γίαννη Δαλιανίδη με τη Μεντή στο ρόλο της Νίνας.
   Ένα μυθιστόρημα που πέρασε δια πυρός και σιδήρου μέχρι  την έκδοση του (με έξοδα του ίδιου του Ταχτσή) και εξυμνήθηκε από μεγάλη μερίδα του αναγνωστικού κοινού. Εντύπωση προκαλεί η έκκληση του λογοτέχνη Νίκου Ζακόπουλου στην ΕΡΤ να μην χρηματοδοτήσει τη μεταφορά του βιβλίου στην μεγάλη οθόνη, κάτι που και η ίδια η Μελίνα επιθυμούσε, χαρακτηρίζοντας το κείμενο ως ένα πορνογράφημα με αηδιαστικές ερωτικές σκηνές.
   Όπως αναφέρει και ο Φασουλής στο πρόγραμμα της παράστασης, Το τρίτο στεφάνι είναι ένα βιβλίο που δεν το διαβάζεις. Το ακούς, το νιώθεις, το μυρίζεις με άλλα λόγια το ζείς. Αυτό το γεγονός σε συνδυασμό με ένα-δύο σχόλια περί πλατιάσματος του σκηνοθέτη σε περιττές για το θεατή σκηνές με έκαναν να ανησυχώ για το τι επρόκειτο να δω.
   Κι όμως, εξεπλάγην! Η παράσταση είναι βασισμένη πιστά στα λεγόμενα του βιβλίου με ένα τρόπο που όχι απλά δεν σε κουράζει αλλά σε κάνει να αγωνιάς για την τύχη των ηρώων της. Ώσον αφορά το casting τα λόγια περισσεύουν. Μια Μεντή εκπληκτική στο ρόλο της ως Εκάβη, η Κομνηνού πειστικότατη ως Νίνα της καλής κοινωνίας, ο Στανκογλου γεννημένος για το ρόλο του Δημήτρη και η Τάνια Τρύπη αποτελούσε μια εξαιρετική επιλογή για την ενσάρκωση της άτακτης Ελένης.
  Σκηνές βίας, άφθονη βωμολοχία, εγκληματικότητα, ομοφυλοφιλικό σεξ και όμως τίποτε από όλα αυτά δεν προσβάλει το θεατή ή αφαιρεί ποιότητα από το εξαιρετικό κείμενο του Ταχτσή. Ένα καθαρά βιωματικό έργο (άλλωστε ο ίδιο ο συγγραφέας έχει δηλώσει πως η Εκάβη είναι εμπνευσμένη από τη γιαγιά του) που διαφαίνεται στο τρόπο προσέγγισης των γεγονότων άλλα και στην εις βάθος ψυχοσύνθεση των ηρωίδων του. Και αυτό ο Φασουλής δεν το προσπερνά. Τοποθετεί τον Ταχτσή μέσα στο έργο ως εγγονό της Εκάβης, να είναι καθισμένος μπροστά από τη γραφομηχανή του και να γράφει τα όσα είδε και έζησε ντυμένος γυναίκα.
Όπως και στον ίδιο το συγγραφέα άλλωστε άρεσε...

Καλή σας νύχτα,

The Nightlyzer

Παλλάς : Βουκουρεστίου 5 (City Link), Κέντρο, Τηλ.: 2103213100
Παραστάσεις: Απόγ: Τετ., Πέμ., Κυρ. 7 μ.μ. Βραδ: Παρ., Σάβ. 8 μ.μ. Μέχρι 6/11
Εισ.: € 40, 35, 25, 20.
Διάρκεια: 240'

Της νύχτας τα καμώματα τα βλέπει η μέρα και γελά!

Παραφράζοντας το στοίχο του Αργεντίνου ποιητή Antonio Porchia περί της νύχτας, θεωρώ οτι το πιο σκοτεινό κομμάτι του 24ώρου μας κάθε άλλο παρά μουντό, άχρωμο και βαρετό μπορεί να χαρακτηριστεί. Η νύχτα είναι ένας κόσμος απο μόνος του και συχνά ολόκληρη η μέρα μας περιστρέφεται γύρω απο αυτή.
Το "Τί θα κάνεις το βράδυ?" αποτελέι μια απο τις πιο hot ερωτήσεις κατα τη διάρκεια της ημέρας. Ερώτηση που συχνα η ίδια θέτω ή μου θέτουν (αν και εμείς κινούμαστε σε upper ερωτήσεις τύπου "Τι θα κάνουμε το βράδυ σε δύο Σάββατα απο τώρα?")
Και επειδή για τις νυχτερινές προτάσεις με πρόλαβε το Αθηνόραμα, στο Nightlyzer θα καταθέτω τις δικές μου βραδίες με τα καλά ή τα κακά της κάθε μίας. Μέρη καινούρια, μέρη παλία, σινεμά, θέατρο, εκδηλώσεις και ό,τι άλλο μου κινήσει την περιέργεια και το επισκεφτώ θα 'κοσκινίζεται' εδώ. Προτάσεις, σχόλια, κρίσεις και επικρίσεις είναι πάντα ευπρόσδεκτες.
Άλλωστε το βράδυ πάντα χρειάζεσαι παρέα.

Καλή σας νύχτα,

The Nightlyzer